|
Η ημέρα αυτή έχει τις ρίζες της στις
διαμαρτυρίες των γυναικών στις αρχές του 20ου αιώνα στις Η.Π.Α.
και την Ευρώπη οι οποίες διεκδικούσαν ίσα δικαιώματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας
και δικαίωμα ψήφου. Ο εορτασμός καθιερώθηκε το 1910, ενώ γιορτάστηκε πρώτη φορά
το 1911.
Εκτός από το τυπικό κομμάτι όμως οφείλουμε
να αναφέρουμε πως δεν έχει τόση σημασία μια απλή ημέρα κάθε χρόνο. Το
ουσιαστικό και βασικό είναι πως η γυναίκα οφείλει να έχει ίσα δικαιώματα με
τον άντρα κάτι που, δυστυχώς, σε αρκετές χώρες δε συμβαίνει. Ακόμη και στη
δική μας χώρα, η οποία από αρχαιοτάτων χρόνων ήταν η κοιτίδα του πολιτισμού
και έδωσε τα φώτα της σε όλο τον κόσμο, η θέση της γυναίκας ήταν ανέκαθεν
περιορισμένη. Μέχρι και σήμερα η ίδια εξακολουθεί να βιώνει τον κοινωνικό ρατσισμό.
Στην αρχαία Αθήνα δεν επιτρεπόταν να βγαίνει από το σπίτι χωρίς τον κύριό
της, ένα συνοδό, ο οποίος ήταν ο κοντινότερος άντρας συγγενής. Μην ξεχνάμε
πως η Ελληνίδα ψήφισε πρώτη φορά το 1956 σε αντίθεση με τους άντρες που είχαν
δικαίωμα ψήφου από την π.Χ. εποχή Αυτό δείχνει πολλά.
Σίγουρα όμως η γυναίκα είναι η πηγή της
ζωής. Αυτό είναι αναμφισβήτητο. Το σημαντικότερο πρόσωπο της ζωής μας είναι η
μάνα, αυτή μας φέρνει στον κόσμο. Ο πιο ιερός όρκος είναι στο όνομά της.
Σίγουρα και ο ρόλος του πατέρα είναι πολύ σημαντικός, όμως η μάνα είναι κάτι
ιερό, παρ΄ όλο που η γυναίκα ήταν πάντα ένα βαθιά αδικημένο πλάσμα,
αναγκασμένο να ζει κάτω από συνθήκες που άλλοι επέλεγαν για εκείνη. Σε κάποιες
χώρες η θέση της ήταν πιο υποβαθμισμένη σε σχέση με άλλες.
Αλλά ας μην αναφέρουμε
άλλα δυσάρεστα. Το σίγουρο είναι πως κάθε χρόνο τέτοια μέρα αποδίδουμε στη
γυναίκα τον ελάχιστο φόρο τιμής μπροστά σε όσα της αξίζουν. Στη γυναίκα που
έχει αναλάβει από τη φύση της τους δυσκολότερους ρόλους που υπάρχουν και
καθημερινά δίνει αγώνα να ανταπεξέλθει σε όλους. Η γυναίκα και ο άντρας είναι
δύο πλάσματα ίσα, όχι ίδια. Δύο ισότιμες ζωές στην κάθε μια από τις οποίες, ο
Θεός έχει μοιράσει τα χαρίσματα που αναλογούν. Ισότιμα χαρίσματα, τα οποία
δυστυχώς από μεγάλη μερίδα ανθρώπων δεν έχουν γίνει ακόμη και σήμερα
αποδεκτά. Προσωπικά, θεωρώ πως η γυναίκα έχει την κύρια ευθύνη διαμόρφωσης
χαρακτήρων…. Ο άνθρωπος γεννιέται από τη γυναίκα και οφείλει να τη σέβεται
χωρίς διακρίσεις.
Ελένη
Κατσιαφλάκα Γ2
|
