Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Εμείς πάμε στην Α΄ Γυμνασίου και ο ελεύθερος χρόνος μας …περίπατο! (της Ρέντα Σοφίας)



Εμείς πάμε στην Α΄ Γυμνασίου και ο ελεύθερος χρόνος μας …περίπατο!
(της Ρέντα Σοφίας)



            Φέτος είναι η πρώτη μου χρονιά στο Γυμνάσιο. Περνώ όμορφα, γιατί έκανα καινούργιες παρέες και τώρα πλέον έχω περισσότερους φίλους. Βέβαια υπάρχουν και
άσχημες στιγμές, όπως, όταν αγχωνόμαστε για ένα κρίσιμο διαγώνισμα. Η πιο δύσκολη φάση της χρονιάς ήταν η γνωριμία με τους καθηγητές. Μας πήρε αρκετό καιρό για να νιώσουμε οικεία και να τους ψυχολογήσουμε…  δηλαδή να καταλάβουμε τι θέλουν από εμάς
            Το γυμνάσιο είναι γενικά πολύ αγχωτικό. Έχει πολλά μαθήματα. Αρχαία,  Όμηρος, Πληροφορική , Βιολογία, Οικιακή Οικονομία, Τεχνολογία. Διάβασμα  ώρες για να θυμάσαι όλα αυτά τα κουραστικά αλλά και ενδιαφέροντα πράγματα. Πρώτα- πρώτα τα μαθήματα είναι πολύ πιο δύσκολα απ’ του δημοτικού.  Τα πράγματα  είναι πολύ διαφορετικά.. Οι καθηγητές αλλάζουν από ώρα σε ώρα κι αυτό είναι λιγάκι πιο δύσκολο..
Στο γυμνάσιο είναι πιο μεγάλα παιδιά, πιο αυστηροί οι καθηγητές κι επίσης εκεί δεν έχουν πολλά- πολλά … Με το παραμικρό  απουσία! Γι΄ αυτό πρέπει να σκέφτεσαι να περάσεις την τάξη και να μην έχεις πολλές απουσίες!
             Ωστόσο, πρέπει να παραδεχτούμε ότι η εκπαίδευση αποτελεί θεμελιώδη κοινωνικό θεσμό και στοχεύει στην μετάδοση γνώσεων και αξιών, έτσι ώστε να ενταχθούμε σωστά στο κοινωνικό σύνολο. Η υποχρεωτική εκπαίδευση στο ελληνικό σχολείο είναι εννιάχρονη. Στο διάστημα αυτό ερχόμαστε σε επαφή με άλλα άτομα, κοινωνικοποιούμαστε, μαθαίνουμε να υπακούμε σε κανόνες. Ευτυχώς, η σχέση  δασκάλου και μαθητή είναι διαφορετική από ό,τι παλιότερα, διότι υπάρχει διάλογος. Το σύστημα όμως μάθησης  οδηγεί στην αποστήθιση για τη μεγάλη βαθμολογία, στο άγχος και στον κακό ανταγωνισμό των μαθητών, με  αποτέλεσμα να «κλείνουν» τα απογεύματά μας με πολύωρη μελέτη. Έχουμε φτάσει στο σημείο να μην μας αρέσει το σχολείο  και να πηγαίνουμε από αγγαρεία. Αυτό είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί. Ο ελεύθερος χρόνος που διαθέτουμε είναι ελάχιστος  και πολλές φορές δεν έχουμε καθόλου. Είναι σημαντικό όμως να έχουμε έστω και λίγο ελεύθερο χρόνο να ασχοληθούμε με τις κλίσεις μας. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούμε να διευρύνουμε τους πνευματικούς μας ορίζοντες και να είμαστε πιο υγιείς ψυχικά.
             Χρειάζεται, κατά τη γνώμη μου, μια τεράστια αλλαγή του τρόπου εκπαίδευσης. Το σχολείο πρέπει να γίνει χώρος οικείος, φιλόξενος, να νιώθουμε σαν στο σπίτι μας, να μελετούμε και να προετοιμαζόμαστε εκεί για τις σχολικές μας υποχρεώσεις. Τα απογεύματα πρέπει να μας ανήκουν, για να υπάρχει ελεύθερος χρόνος.

                                                                                           
                                                                                           Ρέντα Σοφία,
                                                                               μαθήτρια στην  Ά Γυμνασίου.