Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014

Τάξη – Αταξία (γράφουν οι: Ειρήνη Οικονόμου &Σωτηρία Νασιοπούλου)


 KANELLA_taxi_ataxia1
Διανύουμε μια εποχή αναθεωρήσεων και επαναπροσδιορισμών, μια εποχή αντιπαραθέσεων και διαλογισμών. Όλα δείχνουν να έχουν δύο όψεις και όταν καμία δε μας ταιριάζει στρεφόμαστε στην αναζήτηση της δικής μας αλήθειας. Λαχταρούμε ισορροπία και γαλήνη. Τα πάλαι ποτέ ιδρύματα σιγουριάς, όπως τράπεζες και χρηματιστήρια, καταρρέουν μπροστά στα μάτια μας. Πριν, κατά τη διάρκεια, και μετά από κάθε κρίση ο Άνθρωπος είναι η μόνη σταθερή αξία. Η ανθρώπινη οπτική γωνία είναι αυτή που μεταμορφώνει τα πράγματα, και όχι η απρόσωπη, ενίοτε βιομηχανοποιημένη, κρίση.

Το έργο Τάξη- Αταξία αντιπαραθέτει εικαστικά τις δύο έννοιες, αναδεικνύει την αξία της αταξίας και την ανάγκη ύπαρξης μιας αληθινής τάξης. Η παραπλανητική τάξη φόβου και ανασφάλειας, συχνό χαρακτηριστικό περιόδων κρίσης, αντικαθίσταται σιγά σιγά από μια δημιουργική αταξία, η οποία φέρνει ελπίδα και έχει λαμπρή προοπτική. Η τάξη και η αταξία θα βρίσκονται πάντα σε διάλογο μεταξύ τους. Απώτερος σκοπός μας είναι η επαναφορά μιας πραγματικής ισορροπίας.
Στα δεξιά της σύνθεσης εκφράζουμε την τάξη: ένα τέλειο, συμμετρικό παραλληλόγραμμο. Το μαύρο χρώμα αποτελεί ένδειξη θλίψης και πένθους για την εικονική τάξη των ψευδαισθήσεων και των υποσχέσεων που χάνεται. Οι κανόνες αυτής της τάξης πολλές φορές καταπιέζουν την πρόοδο και φιμώνουν τη διαφορετικότητα. Ο άνθρωπος συμπεριφέρεται σαν υπνωτισμένος και χάνει το κίνητρό του για δημιουργία. Η τάξη αυτή, χωρίς να το καταλάβουμε, σκοτείνιασε τις ζωές μας και μας οδήγησε στη σημερινή κατάσταση.
Στα αριστερά της τάξης αντιπαραθέτουμε την αταξία και την ευκαιρία-δυνατότητα-επιλογή του ανθρώπου να αλλάζει τα πάντα προς το καλύτερο. Η κρίση συνέβη, συμβαίνει και θα ξανασυμβεί, αλλά είναι στο χέρι του καθενός πώς θα την εκμεταλλευτεί. Μια νοητή κινητική δύναμη διαπερνάει τα ατάκτως τοποθετημένα, επίπεδα ξύλα. Σε κάθε δράση έχουμε αντίδραση. Δράση και αντίδραση γεννούν ιδέες, προωθούν το καινούργιο, το φρέσκο, το δημιουργικό. Το λευκό χρώμα είναι φως, έχει προοπτική, γεμίζει ελπίδα.
Η τάξη θα ξαναβρεθεί μέσα από την αταξία. Η επαναφορά της πραγματικής ισορροπίας ήταν πιο εύκολη στο παρελθόν, αλλά τώρα που όλα έχουν δυσκολέψει, ίσως «πληρώσουμε» κάτι παραπάνω. You should have bought me when I was cheap. Η τιμή της πολυπόθητης τάξης-ισορροπίας δεν είναι πλέον τόσο προσιτή και για την επίτευξή της απαιτείται μεγαλύτερη προσπάθεια. Θα χρειαστεί να ξεβολευτούμε από την παραπλανητική ηρεμία της εικονικής τάξης για να αδράξουμε την ευκαιρία. Αφενός…
Αφετέρου και κάτω από το φως της δημιουργικής αταξίας, το ορθογραφικό λάθος – αχ αυτός ο δαίμων του κεντητηρίου- γίνεται ορθογραφικό σωστό. Όσο κι αν προσπαθούμε να «ταιριάξουμε» με τα δεδομένα της κρίσης και να αποδεχτούμε παθητικά τη μοίρα μας, το χέρι επαναστατεί και με όπλο την κλωστή κεντάει: you… soul…bought me when I was cheap. Η δημιουργική αταξία στις λέξεις φέρνει τάξη και ισορροπία στην ψυχή μας. Η ψυχή μας έχει αγοράσει τη δημιουργική αταξία εδώ και χρόνια. Ο άνθρωπος ξέρει βαθιά μέσα του τι θα απαντήσει στο ερώτημα «Και τώρα τι;» Κανείς δεν μπορεί να μας αφαιρέσει τη δημιουργικότητα, σε κανένα δε χρωστάμε την ψυχή μας. Η οποιαδήποτε οικονομικοκοινωνική κρίση το μόνο που καταφέρνει είναι να επαναπροσδιορίζει τις έννοιες του χρήματος, των συναλλαγών, των συμπεριφορών και να αναδεικνύει την πραγματική μας δύναμη.

Σωτηρία Νασιοπούλου
Ειρήνη Οικονόμου