ΑΧΘΟΦΟΡΟΣ
Ο μεταφορέας είναι χειρωνακτικό
επάγγελμα, που ασκήθηκε σε ατομικό επίπεδο από αρχαιοτάτων χρόνων, έως και τη
σύγχρονη εποχή. Ωστόσο, από τα τέλη του 20ου αιώνα η άσκησή του έχει, σχεδόν
αποκλειστικά, περάσει σε μεγάλες μεταφορικές αναλαμβάνει
με αμοιβή να μεταφέρει φορτία. Αχθοφόρος είναι αυτός, ο οποίος φέρει άχθο (άχθος = βάρος)
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
Τον 21ο
αιώνα η συντριπτική πλειοψηφία των μεταφορών, όταν δεν εξυπηρετείται από ίδια
μέσα, εκτελείται από μεγάλες εταιρείες που αναλαμβάνουν τόσο τις μετακομίσεις
ιδιωτών, όσο και τις παραλαβές και παραδόσεις υλικών και αγαθών, απαραίτητων
για την ομαλή λειτουργία της επαγγελματικής δραστηριότητας.
Η ιστορία
της μεταφοράς διαθέτει τεράστιο βάθος και δεν εξαντλείται σε ορίζοντα ενός δύο
αιώνων, αφού οι απαρχές της έχουν σημείο εκκίνησης στην αρχαιότητα.
Με τους Φοίνικες να πρωταγωνιστούν
στην καθιέρωσή της ως απαραίτητου μέσου ανάπτυξης του θαλάσσιου εμπορίου, η
μεταφορά αποτέλεσε επιπλέον τον ακρογωνιαίο λίθο για την επαφή
διαφορετικών
μεταξύ τους πολιτισμών.
Διαχρονικά
και σταδιακά, οι μεταφορές πέρασαν στη συνείδηση των λαών σαν απαραίτητο
στοιχείο του διαμετακομιστικού εμπορίου, της ναυτιλίας, αλλά και των
ανταλλαγών προϊόντων γειτονικών κοινοτήτων.
Στο Μεσαίωνα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της καθεστηκυίας τάξεως των
πραγμάτων, ενώ κατά την Αναγέννηση σπουδαία ήταν η
συνεισφορά τους για την πρόοδο επιστημών και τεχνών.
Αλλά και
αργότερα, στη βιομηχανική εποχή ,
δικαιούνται τη «μερίδα του λέοντος» όσον αφορά στη βοήθεια που πρόσφεραν για
την έγκαιρη προμήθεια των πρώτων υλών που απαιτούσαν οι εκάστοτε ανάγκες της
παραγωγής.
Στις
πόλεις και τα μεγάλα αστικά κέντρα, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του δεύτερου
μισού του 20ου αιώνα, η μεταφορά έλαβε και ένα επιπλέον χαρακτηριστικό, εκείνο
της κοινωνικής εξυπηρέτησης, αλλά ήταν και μία από τις απαραίτητες συνιστώσες
για το μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας, από την καθαρά αγροτική στη νέα
της μορφή. Εμβληματική φυσιογνωμία όλης αυτής της μακράς πορείας αποτέλεσε η
δυναμική φιγούρα του μεταφορέα, ενός ηλιοκαμένου βιοπαλαιστή που πάλευε, συχνά
μέσα στις πιο αντίξοες καταστάσεις, για τον επιούσιο. Είτε επρόκειτο για έναν
«χαμάλη», είτε για έναν οργανωμένο επαγγελματία του είδους, ο «μεταφορεύς»
σήκωνε στις πλάτες του (κυριολεκτικά και μεταφορικά) το βάρος της έγκαιρης
ολοκλήρωσης μιας διαδικασίας, που συχνά είχε το χρόνο για εχθρό και τις
συνθήκες για τροχοπέδη.
Αναστασία Παπαπέτρου - Ισμήνη
Μυλωνά
Α2
