Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Παγοπώλης: Ένα παλιό επάγγελμα που χάθηκε με το πέρασμα του χρόνου(γράφει ο Χρήστος Μιχίδης)




Το επάγγελμα του παγοπώλη υπήρχε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 60 καθώς ο πάγος ήταν απαραίτητος για την σωστή συντήρηση των τροφίμων. Όμως η τεράστια εξέλιξη της τεχνολογίας δεν επέτρεψε σε αυτή την δουλειά να συνεχίσει την πορεία της. Το     επάγγελμα αυτό ήταν εποχιακό. Άρχιζε τον Απρίλιο και σταματούσε τον μήνα Οκτώβριο. Ο παγοπώλης
περιφερόταν από γειτονιά σε γειτονιά με ένα τρίκυκλο καροτσάκι ειδικά διαμορφωμένο έτσι ώστε ο πάγος να μην λιώνει εύκολα. Δεν έφτανε όμως μόνο αυτό καθώς και ο άνθρωπος ο οποίος πουλούσε τον πάγο έπρεπε να είναι γρήγορος για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Ο διανομέας μετέφερε τον πάγο από τα παγοποιεία στα σπίτια ή σε καταστήματα φορώντας χοντρά γάντια για να μην παγώνουν τα χέρια του και έχοντας ένα ειδικό γάντζο-πριονίδι για να κόβει τον πάγο και να τον μοιράζει στους ανθρώπους που τον χρειαζόταν. Από εκείνον ο καταστηματάρχης ή η νοικοκυρά έπιανε τον πάγο με ένα βρεγμένο πανί και το τοποθετούσε σε ένα ξύλινο ψυγείο που λεγόταν παγωνιέρα. Το επάγγελμα αυτό χάθηκε με τη συνεχή εξέλιξη της τεχνολογίας καθώς εφευρέθηκαν τα ηλεκτρικά ψυγεία και πλέον ο παγοπώλης δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες των ανθρώπων και των νοικοκυριών.


Χρήστος Μιχίδης
Α2