Πέντε απλές
λέξεις (Από το ΔΗΜΟΤΙΚΟ στο ΓΥΜΝΑΣΙΟ) φέρνουν μία τεράστια αλλαγή στην ζωή ενός
παιδιού. Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Χαρά και λύπη περιτριγυρίζουν τον
μαθητή. Χαρά γιατί αλλάζει σταθμό στην ζωή του και λύπη διότι αφήνει πίσω του
το δημοτικό, το σχολείο στο οποίο ζούσε και μάθαινε καθημερινά για 6 ολόκληρα
χρόνια αλλά και το σχολείο στο οποίο έθεσε τις βάσεις για να βρίσκεται εδώ που
είναι. Επίσης στην αρχή της γυμνασιακής του θητείας φόβος κυριαρχεί στον μαθητή
αφενός γιατί δεν γνωρίζει τους καθηγητές, αφετέρου επειδή χάνει τους
περισσότερους από τους φίλους του και θα χρειαστεί χρόνο για να αποκτήσει
καινούριους(με ενδεχόμενη αλλαγή κατοικίας, σχολείου και όχι μόνο) . Στο
γυμνάσιο επιτυγχάνεται η περαιτέρω γνωστική ανάπτυξη του παιδιού καθώς αποκτά
περισσότερες γνώσεις και όχι μόνο τις στοιχειώδεις που το δημοτικό του παρείχε.
Γίνεται πιο υπεύθυνο άτομο φροντίζοντας καλύτερα τον εαυτό και περισσότερο
κόσμιο και κοινωνικό!
